جای خالی آمار در تبلیغ روحانیت و تاثیرات آن
🖋 هادی چیت ساز
🔸 آمار و آمارگیری، نشان‌دهنده وضع موجود و چراغ راه حرکت به سمت وضع مطلوب و مقصد است؛ چون خودآگاهی فرد و سازمان را بالا می‌برد.
هرچه آمارهای سازمانی از زاویه‌های مختلف دقیقتر و بروزتر باشد، آگاهی آن مجموعه به ضعفها و قوتهایش بیشتر خواهد بود؛ در نتیجه پیشرفت آنها سریعتر و بهتر شکل می‌گیرد.
🔹 یکی از فعالیتهای اصلی روحانیت، تبلیغ است. اما آیا برای سازماندهی تبلیغ روحانیت اعم از اعزام مبلغ، محتواهای بیان شده و سایر مسائل مرتبط، آمار منسجمی وجود دارد؟ مثلا محتواهای مبلغان در دهه‌های تبلیغی، چه مسائل و موضوعاتی بوده و چقدر با نیازهای روز مخاطب به ویژه منطقه تبلیغی سازگار است؟ آیا مناطقی که نیاز بیشتری به روحانیت دارند، مبلغان بیشتری هم داشته‌اند یا برعکس است؟
خدمات اجتماعی در کنار فعالیتهای تبلیغی، چه جایگاهی داشته است؟
🔹 اما اولا باعث تعجب است، ولی حقیقت دارد که اثری از آمار دیده نمی‌شود و تمام اطلاعات تبلیغی برای رسانه‌ها و حتی نهادهای تبلیغی دیگر محرمانه است، در صورتی که فقط مسائل امنیتی باید محرمانه باشند. ما نمی‌گوییم تمام اطلاعات منتشر شود، اما آمار بسیاری از مسائل باید منتشر شود تا مبلغان و مخصوصا گروه‌های تبلیغی نسبت به حرکتشان و آینده‌ی پیش رو، نگاه بهتری داشته باشند.
قطعا آمارهایی نزد نهادهای اعزام مبلغ وجود دارد که دانستن آنها برای مسئولان مربوطه و مبلغان دارای اهمیت است...
🔹 ثانیا انتشار آمار موجب شفافیت است و حکایت از کارنامه‌ی هر نهاد تبلیغی دارد.
🔹 ثالثا ظاهرا تصمیمات و برنامه‌های تبلیغی مسئولان چندان با آمار مرتبط نیست، یا حداقل ما فرق چندانی تا کنون احساس نکرده‌ایم. مثل تغییر در شیوه اعزام یا تغییر در کیفیت محتواهای ارائه شده مبلغان.
برخی گمان می‌کنند انتشار اطلاعات و روشن شدن نقاط ضعف، بهانه برای دشمنان و رسانه‌ها خواهد شد. این مطلب اگر درست هم باشد، ولی عدم شفافیت، اوضاع را بهتر نمی‌کند بلکه با برخی اطلاعات ناقص و صوری، ممکن است دچار اشتباه محاسباتی نیز بشویم.
🔻 ما چاره‌ای نداریم از اینکه درد ابتدایی عدم شفافیت را بپذیریم تا درمانگری و رسیدن به تبلیغات مطلوب را آغاز کنیم.
