وظیفه علما در قبال جمهوری اسلامی
📝 خطر کنار نشستن علما
🎥 امام خمینی
- ۰ نظر
- ۱۷ خرداد ۰۲ ، ۱۷:۳۷
- ۲۴۷ نمایش
📝 خطر کنار نشستن علما
🎥 امام خمینی
🔺 لازم است علما و مدرسین محترم نگذارند در درسهایی که مربوط به فقاهت است و حوزههای فقهی و اصولی از طریقه مشایخ معظم که تنها راه برای حفظ فقه اسلامی است منحرف شوند، و کوشش نمایند که هر روز بر دقتها و بحث و نظرها و ابتکار و تحقیقها افزوده شود؛ و فقه سنتی که ارث سلف صالح است و انحراف از آن سست شدن ارکان تحقیق و تدقیق است، محفوظ بماند وتحقیقات بر تحقیقات اضافه گردد.
✅ و البته در رشتههای دیگر علوم به مناسبت احتیاجات کشور و اسلام برنامههایی تهیه خواهد شد و رجالی در آن رشته تربیت باید شود.
✅ و از بالاترین و والاترین حوزههایی که لازم است بهطور همگانی مورد تعلیم و تعلم قرار گیرد، علوم معنوی اسلامی است، از قبیل علم اخلاق و تهذیب نفس و سیر و سلوک الی الله - رزقنا الله و ایاکم - که جهاد اکبر میباشد.
📝 برکت استقلال حوزه از انقلاب خمینی است
🔸 وقتی میگوییم: «اگر انقلاب خمینی نبود، آقایانی که امروز به هر بهانهای انقلاب و جمهوری اسلامی را آزادانه نقد میکنند، جرأت ابراز انتقاد نداشتند چون طاغوت اجازه تنفس به آنها نمیداد» یعنی چه؟
❇️ یک نمونه تاریخی که نشان میدهد پیش از انقلاب، حوزه و روحانیت استقلالی نداشتند، حتی منبریها برای منبر رفتن باید از حکومت طاغوت اجازه میگرفتند!!
🗒 مرحوم حجتالاسلام والمسلمین علی دوانی در خاطراتش مینویسد:
🔹 [در زمان طاغوت] آقای حاج سید مهدی یثربی -امام جمعهی بعد از انقلاب کاشان- (پدر سید محمد یثربی از سران نشست اساتید) پنج روز از من [برای منبر] دعوت کرد. آن زمان، اوج انقلاب و بگیر و ببند منبریها بود.
🔻 یکی دو ساعت بعد از ورودم به خانه آقای یثربی، رئیس آگاهی شهربانی آمد و نوشته متحدالمآلی (بخشنامه/ ابلاغیهای) را جلوی من گذاشت و گفت:
«به احترام آقای یثربی، شما را به شهربانی نخواستهایم. این ورقه را پر کنید تا بتوانید اینجا منبر بروید.»
🔻 دیدم نوشته متحدالمآل (بخشنامه) قریب به این مضمون است و جای امضای آن را خالی گذاشتهاند: «این جانب ... در منبر، جز بیان مسائل دینی و مواعظ مذهبی چیزی نمیگویم. و اگر برخلاف مصالح مملکتی سخنی گفتم، به جرم سردستۀ خرابکاران تحت تعقیب قرار گیرم.»
❗️گفتم: «استاد و مرجع تقلید ما، حضرت آیت الله خمینی در نجف اشرف به حال تبعید است، و من بیایم برای چند منبر چنین تعهدی به شما بسپارم؟ امضا نمیکنم.»
گفت: نمیشود.
گفتم: نمیخواهید، برمیگردم.
🔻 گویا اعلامیه [دعوت به مجلس منبر و روضه] هم صادر شده بود.
[مأمور شهربانی] از آقای یثربی خواست که مثل دیگری که قبل از من آمده و نوشته را امضا کرده بود، مرا وادار کند که من هم چنان کنم، ولی او ساکت بود.
♨️ سید محمد یثربی (از اعضای اصلی نشست اساتید و پسر امام جمعه بعد انقلاب کاشان) که هنوز عمامه نگذاشته بود گفت:
«ورقه را پر کنید و امضا کنید. آقای ... (از فضلای معروف قم) امضا کرد و داد.»‼️
❓گفتم: فلانی؟
‼️ گفت: بله، آخر او قرض دارد!
❇️ گفتم: «ما طلبهها اغلب قرض داریم. این موجب میشود که چنین چیزی را امضا کنیم و به اینها بدهیم؟
محال است که من امضا کنم. تعجب است که آن آقا تن به این ذلت داده است.
🔹 پس از بگومگو، به رئیس آگاهی گفتم:
«چون اعلامیه [منبر] صادر کردهاند و مردم از امشب منتظر منبر هستند، اگر بخواهید من نوشته را پر نمیکنم، ولی خطی زیر آن میکشم و خودم چیزی مینویسم و میدهم.»
گفت: بنویسید ببینم!
خطی زیر نوشته و محل امضا کشیدم و نوشتم: «اینجانب گوینده و نویسنده دینی مدت پنج روز به کاشان دعوت شدهام و طبق وظیفه دینی با کمال نظم و آرامش برنامه را اجرا میکنم.»
سپس امضا کردم.
گفت: یعنی چه؟ این بیاعتنایی به متحدالمآل (بخشنامه) ماست که شهربانی به #همه_اهل_منبر میدهد و از آنها و امضا میگیرد.»
گفتم: از من همین است. نخواستید، همین حالا به قم برمیگردم.
🔹 همانجا به شهربانی تلفن کرد و گفت: «این طور نوشته است و میگوید اگر نخواستید، برمیگردم. شب هم باید منبر برود.»
✅ گوشی را گذاشت و گفت: خیلی خوب. ما همین را قبول داریم.
نوشته را برداشت و رفت.
📗 نقد عمر، مرحوم علی دوانی، ج ۱، ص ۴۴۲
📌 مناهج:
امثال این حقایق تاریخی را به افرادی که با شعار استقلال حوزه، مدام آرزوهای خود را به عنوان خاطرات پیش از انقلاب، مطرح میکنند، باید نشان داد؛ بلکه حافظه تاریخی این جماعت احیا شود...
وگرنه واضح است که استقلال و عظمت و برکت امروز حوزه، مدیون خمینی کبیر (قدس سره) است.
📝 لزوم تدبیر برای آیندهای که فرزندانتان را در خانههایتان در مشت میگیرند
🎥 امام حوزه
🔸 ما با این دردسرهایی که ملاحظه میکنید، ایستادهایم برای اینکه آن آینده را، امروز تأمین کنیم؛ اگر نکنیم، اثر سوء این عمل ما آن روز خواهد بود. ما مسئول خواهیم بود.
باید این فکر را در حوزه نهادینه کنید.
♨️ هم مدیران حوزه، هم #شورای_عالی حوزه، هم بزرگان حوزه، هم حضرات مراجع باید این را بدانند و به این توجه کنند که ما امروز باید به فکر حوزهی قم یا اصفهان یا مشهد یا بقیهی شهرها در بیست، سی سال آینده باشیم.
سی سال آینده یعنی چه؟ یعنی دنیایی که احتمالاً هیچ شباهتی با امروز ندارد...
🔻 فکر آن روز را حوزهی علمیه باید بکند. مسئول، حوزهی علمیه است.
✅ مسئول دینداری مردم، روحانیت است.
روحانیت هم مولود و ساختهی دست حوزهی علمیه است. با این نگاه مسئولیت را بسنجید؛
✅ این جوری توزین بکنیم مسئولیت را، تا بفهمیم بر دوش ما، بار سنگینی که هست، چیست.
〰〰〰〰〰〰
📌 بیشتر بخوانید:
🌀 کمکاری حوزههای علمیه برای هدایت و دینداری نسل جدید
https://eitaa.com/manahejj/5634
🌀 توصیف یک دهه هشتادی
https://eitaa.com/manahejj/5635
و الحمدلله ربّ العالمین و الصّلاة و السّلام علی سیّدنا ابیالقاسم المصطفی محمّد و آله الطّیّبین الطّاهرین سیّما بقیّة الله فی الارضین.
خیلی خوش آمدید. بعد از مدّتها آقایان را و بعضی از خانمها را زیارت کردیم. بزرگداشت جناب آقای مصباح یکی از واجبات کارهای حوزه و روحانیّت و ماها و همه است و بزرگداشت ایشان به معنای زنده نگه داشتن جهتگیری ایشان و راه ایشان است.
مرحوم آقای مصباح (رضوان الله علیه) یک خصوصیّات منحصربهفردی داشتند که من در مجموعهی فضلای برجستهی قم که از قدیم میشناختیم، و حالا هم بحمدالله برکات بعضیشان ادامه دارد، نگاه میکنم، جامع این خصوصیّات را کسی مثل مرحوم آقای مصباح مشاهده نمیکنم؛ علم فراوان، فکر خوب و نوآور، بیان رسا و واضح، انگیزهی تمامنشدنی و بینظیر، خلقیّات و رفتارهای شایسته و برجسته، سلوک و معرفت و توجّه معنوی و مانند اینها؛ مجموع اینها را واقعاً انسان نمیتواند پیدا کند. اینها در آقای مصباح جمع بود.
بالاخره رفتن برای همه هست: اِنَّکَ مَیِّتٌ وَ اِنَّهُم مَّیِّتُون؛(۱) اگر چه خسارت است امّا بالاخره چارهای نیست، ناگزیریم؛ علاج این است که آن راه ادامه پیدا کند؛ آن ابتکار و آن کارهایی که ایشان کردهاند: همین «طرح ولایت» یکی از ابتکارات ایشان است؛ همین تشکیلات عظیم مرکز تحقیقات امام خمینی(۲) یکی از همان ابتکارات است؛ کتابهایی که ایشان نوشتهاند، چه کتابهای علمی، چه آنچه مربوط به اخلاقیّات و معنویّات و [برای] استفادهی عموم و مانند اینها است، یکی از آن کارها است؛ اینها را نباید گذاشت تعطیل بشود. الحمدلله آثار ایشان از همه جهت خوب است؛ آثار صوتی ایشان خیلی آثار خوبی است. سخنرانیهای ایشان را یک مدّتی که در آن حسینیّه سخنرانی داشتند، در عصرهای ماه رمضان تلویزیون پخش میکرد؛ من مینشستم پای تلویزیون گوش میکردم؛ نمیدانم کِی بود. حالا من عصری مینشستم گوش میکردم؛ عصر ماه رمضان بود. به ایشان گفتم؛ گفتم اینها خیلی برجسته است، واقعاً خیلی خوب است؛ آدم مینشیند گوش میکند، واقعاً استفاده میکند. خب اینها نبایستی متوقّف بشود؛ نباید مسکوت بماند، فراموش بشود. ایشان آثار صوتی دارند، آثار مکتوب دارند، آثار مؤسّسه و بنیانهای مؤسّساتی، مثلِ آنهایی که اسم آوردیم ــ یا شاید هم غیر آنها که من خبر ندارم ــ دارند، الحمدلله فرزندان خوبی دارند، آقازادههای خوبی دارند؛ وَ بَثَّ مِنهُما رِجالاً کَثیراً وَ نِساء؛(۳) الحمدلله؛ برکات نسلیشان هم برکات خوبی است.
💠 امام خمینی قدس سره
✅ روحانیت نباید از چیزی بترسد، روحانیت نباید از عربدهکشیها، وحشیگریها و غوغای مشتی رجاله و اراذل وحشت کند.
✅ علما و روحانیان باید تا آخرین قطره خون خود را در راه اسلام، در راه قرآن و در راه اعلای کلمة الله نثار کنند.
📚 صحیفه امام خمینی، ج ۱، صص ۱۵۸ و ۱۵۹
📌 مناهج:
بذر این انقلاب با خون شهدای روحانیت آبیاری و تثبیت شد؛ تا روزی که پرچم انقلاب به دست صاحب آن حضرت حجت -ارواحنا فداه- برسد روحانیت چون کوه، استوار در صحنه است.
💠 امام خامنهای
🔸 شاخص ارزیابی نخبه را اصلاح کنیم.
⛔️ امروز شاخص ارزیابی استاد و نخبه غالباً مقالات است؛ این درست نیست.
✅ شاخصها را «حلّ مسئله» قرار بدهید.
📌 مناهج:
❗️در مورد شاخصهای تعیین نخبگان حوزوی، اگر در عمل، مواجه شدیم با برخی نخبگانی که معدل و نمرات فوقالعاده دارند، اما در عمل قدرت حل مسأله ندارند؛ لکن در مقابل به برخی افرادی رسیدیم که قدرت حل مسأله دارند؛ اما نمرات عالی تعیینشده برای نخبگان را ندارند؛ نتیجه چیست؟
از اولی حمایت میکنیم و دومی را رها میکنیم!!
اولی را نخبه میخوانیم و دومی را هیچ؟!
❓در ابعاد مختلف آموزشی، پژوهشی، تبلیغی، مدیریتی و ...، چه زمان و چه میزان دنبال یافتن طلاب موفقی بودهایم که قدرت حل مسأله و پیشبرد علمی و عملی آن را داشتهاند؟
💰 سالانه هزینههای قابل توجهی به بهانه نخبگان میشود؛ اما خروجی این همه وقت و هزینه و ایجاد بروکراسی و ... چیست؟!
👈🏻 نخبگان حقیقی را دریابیم...
⛔️ آیندهای که محقق شد، اما مطالبات برآورده نشد!
🎥 امام حوزه
🔸 ما با این دردسرهایی که ملاحظه میکنید، ایستادهایم برای اینکه آن آینده را، امروز تأمین کنیم؛ اگر نکنیم، اثر سوء این عمل ما آن روز خواهد بود. ما مسئول خواهیم بود.
باید این فکر را در حوزه نهادینه کنید.
♨️ هم مدیران حوزه، هم #شورای_عالی حوزه، هم بزرگان حوزه، هم حضرات مراجع باید این را بدانند و به این توجه کنند که ما امروز باید به فکر حوزهی قم یا اصفهان یا مشهد یا بقیهی شهرها در بیست، سی سال آینده باشیم.
سی سال آینده یعنی چه؟ یعنی دنیایی که احتمالاً هیچ شباهتی با امروز ندارد...
🔻 آن روز ای بسا صاحبان افکار گوناگون، مکاتب گوناگون، نحلههای منحرف، صاحبان اغراض فاسده بتوانند خیلی آسان فرزندان شما را در خانههایتان در مشت بگیرند، در تصرف بگیرند؛ شما هم هیچ کار نتوانید بکنید. فکر آن روز را حوزهی علمیه باید بکند. مسئول، حوزهی علمیه است.
✅ مسئول دینداری مردم، روحانیت است.
روحانیت هم مولود و ساختهی دست حوزهی علمیه است. با این نگاه مسئولیت را بسنجید؛
✅ این جوری توزین بکنیم مسئولیت را، تا بفهمیم بر دوش ما، بار سنگینی که هست، چیست.