📝 بخش سوم
💠 امام خامنهای
3 برخی مصلحین اصلا وارد میدان عمل نمیشوند و صرفا به ارشادات معنوی بسنده میکنند
🔻 حالا این مربوط به کیست؟ این مربوط به آن کسی است که اصلاح را عملاً آغاز میکند و تلاش میکند. برای مثال مصلحین زیادی را شما میبینید در جوامع گوناگون تاریخی؛ در همین زمانهای نزدیک ما در جوامع اسلامی مصلحینی پیدا شدند که بعضی مردم را در جامعهای که در آن کینهورزی وجود داشته به صلح دعوت میکردند، بعضی ثروتمندان را در جامعهای که فقر وجود داشته به کمک به فقرا دعوت میکردند، بعضی از این فراتر میرفتند و ملّتها را به آشتی و صلح با یکدیگر دعوت میکردند؛ البتّه در میان اینها کسانی بودند که صادقانه حرکت میکردند، شاید کسانی هم بودند که خیلی هم نیّتهای صادقی نداشتند. در طول تاریخ هم ما این جور آدمهایی را میشناسیم؛ این تازه مصلح است امّا کسان دیگری هم هستند که همین اندازه هم حرکت نمیکنند.
🔻 اگر چه افکاری دارند، پیشنهادهایی برای ساخت یک جامعهی مطلوب و ایدئال دارند، امّا تلاش ندارند. فلاسفه از این قبیلند؛ بیشتر آن فلاسفهی اجتماعی که یک طرحی را برای نظام اجتماعی ارائه دادند، از این قبیلند. در گذشته هم ما در تاریخ این جور فیلسوفانی داشتهایم، در دورانهای اخیر در بسیاری از نقاط جهان و در کشور خودمان هم داشتهایم کسانی را که مینشستند یک گوشهای -اصلاً اهل حرکت و تلاش و فعّالیّت هم نبودند- نصیحت میکردند، مینوشتند، طرحِ دنیای ایدئالِ خودشان را روی کاغذ میآوردند، مدینهی فاضلهای ترسیم میکردند، این را میدادند تا در افکار و اذهان و اندیشههای بشر رسوخ کند به امید اینکه یک روزی کسانی پیدا بشوند که آن را پیاده کنند و به مرحلهی عمل دربیاورند؛ روشِ معلّمانِ معمولیِ بشر این جوری است.
📅 ۱۰ آبان ۱۳۶۵
- ۰ نظر
- ۲۵ مهر ۹۹ ، ۱۹:۱۲
- ۹۳۱ نمایش