بهائی، شهروند نیست

📝 خطای آشکار آقای علوی بروجردی در شناخت بهائیت 

🖋 علی اشراقی

🔹 جناب آقای علوی بروجردی، در درس خارج ۵ مهرماه، با استناد به روش حضرت امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) در برابر ابن ملجم، برای سومین بار به «ضرورت مراعات حقوق شهروندی بهائیت» تذکر داد. 

🔸پیرامون بیانات ایشان نکاتی هست که تقدیم میشود:

1⃣اول: مهمترین چالشی که در این سخنان وجود دارد، فقدان شناخت صحیح از فرقه «بهائیت» است. چنانچه این شناخت، از منابع تئوریک و نظری (چه کتابهای خود بهائیت و چه کتابهای ناقد بهائیت) فراتر رود و در منابعی سیر کند که، زندگی روزمره بهائیان را به تصویر کشیده است، شناخت کاملتری از وضعیت این فرقه در اختیار خواهد گذاشت. علی‌الخصوص بهائیانی که توبه کرده و از این آیین به در آمده و مسلمان شده اند، اطلاعات واقعیِ حقیقی در اختیار خواهند گذارد. به عنوان نمونه میتوان به کتاب «سایه شوم بهائیت» نوشته: مهناز رئوفی، مراجعه کرد که پیشتر بهائی بوده و سپس مستبصر شده و مسلمان گردید. در این کتاب، ساختار تشکیلاتی بهائیان داخل ایران و سیستم اطلاع رسانیِ (بخوانید جاسوسی ایشان برای اسرائیل) گسترده و شبکه وسیع جاسوسی در خانواده های بهائی، به خوبی توضیح داده شده است. با مطالعه این منابع، به خوبی میتوان به معنای «جاسوس بودن» بهائیان منتقل گردید و به عمق و گستره آن راه یافت. و ساده انگارانه و سطحی نگرانه، با موضوع جاسوسی آنها برای اسرائیل برخورد نکرد. و اینگونه نپنداشت که، وقتی سخن از جاسوسی شخص بهائی میرود، شبیه همان جاسوسی سیستم های امنیتی است، نه اینگونه نیست، بلکه جاسوسی بهائی، خانوادگی، شبکه ای و به صورت اعتقادی است. 

2⃣دوم: آیا چنین فرقه‌ای با چنین ماهیتی میتواند برخوردار از «حق شهروندی» باشد؟ پاسخ به این پرسش را از جوابیه آقای عبدالله شهبازی (تاریخ پژوه و یهودشناس معاصر) نقل میکنیم:

«آقای کدیور به این پرسش توجه فرمایند: آیا بهائی می‌تواند بدون عضویت در تشکیلات بیت‌العدل حیفا بهائی باشد؟ و در صورتی که فرد بهائی بهره‌مندی خود از حقوق شهروندی ایران را منوط به رسمیت شناختن تشکیلات حیفا کند وظیفه دولت چیست؟ شاید آقای کدیور مطلع نیستند که از منظر بهائیان دستورات بیت‌العدل فراتر از قوانین جاری دولت متبوع است. برای حل این تناقض چه باید کرد؟ آیا پذیرش «دولت در دولت» با حق حاکمیت ملی در تعارض نیست؟

آیا بهائیان می‌پذیرند که مانند سایر اقلیت‌های رسمی یا غیررسمی شهروند ایران، مثلاً کلیمیان یا مندایی‌ها (صائبین)، فقط در امور دینی از نهادهای دینی خود تبعیت کنند و در امور سیاسی تابع مرکزیت بیت‌العدل حیفا نباشند؟ آیا بهائیان ایران می‌پذیرند نهادی رسمی و قانونی و مستقل، بدون ارتباط با بیت‌العدل حیفا، برای تمشیت امور دینی خود در ایران ایجاد کنند و در امور دینی و صنفی خود به آن رجوع کنند؟ پاسخ منفی است زیرا بهائی بدون عضویت در سازمان جهانی بهائی به مرکزیت بیت‌العدل حیفا وجود خارجی ندارد. یعنی ما با شهروندان منفرد بهائی مواجه نیستیم.

آیا این سازمان متمرکز فراملی و تبعیت اکید اعضا از مرکزیت حیفا، بهائیت را در جایگاه «کالت»، نه دین، قرار نمی‌دهد؛ پدیده‌ای که در جوامع غربی نیز خطرناک تلقی می‌شود، برای آن محدودیت قائل‌اند و از طریق دستگاه امنیتی بر آن نظارت اکید دارند؟»

https://www.shahbazi.org/pages/library.htm

(بحث آزاد در پیرامون بهائیت)

3⃣سوم: در قانون اساسی، ذیل فصل «حقوق ملت» در اصل بیستم چنین آمده است: «همه افراد ملت اعم از زن و مرد، یکسان در حمایت قانون قرار دارند و از همه حقوق انسانی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی بارعایت موازین اسلام برخوردارند.»

با نظر به آنچه که پیشتر درباره وضعیت این فرقه و اعضاء آن گفته شد، مشخص میشود که، آنها موضوعاً از این اصل بیرون هستند. چرا که آنها با وجود استقرار در جغرافیای ایران، داخل در عنوان «ملت ایران» نیستند و نمیتوانند مانند سایر افراد از حقوق یکسان و تحت حمایت قانون برخوردار شوند. 

با وجود اینکه، بهائیت در ایران، عاملیت رژیم غاصب اسرائیلی را برعهده دارد و از این جهت، باید با هر بهائی مانند یک اسرائیلی رفتار نمود، اما نظام اسلامی رأفت داشته و آنها را حبس یا اخراج نمیکند. لیکن، بی‌عقلی تمام است که، آنها را در کنار پیروان ادیان الهی و سایر مردم، برخوردار از حقوق شهروندی دانست.

فتوای آیت الله بروجردی درباره رابطه با بهائی‌ها

✅ لازم است مسلمانان نسبت به این فرقه، معاشرت و مخالطه و معامله را ترک کنند.

🔰 طبق صورت استفتاء، روابط زیر با بهائی‌ها کاملاً حرمت دارد:

1 غذا خوردن و شرب و مهمانی با آنها

2 ازدواج؛ زن دادن و زن گرفتن از آنان

3 حضور در اجتماعات آنان و یا راه دادن آنها به اجتماعات مسلمین

4 خرید و فروش و کرایه دادن املاک و وسائط نقلیه

5 معالجه نزد آنها

6 اصلاح سر و صورت پیش آنان

7 کارکردن برای آنها حتی به صورت مجانی

8 هر گونه معامله تحت عنوان جعاله و مزارعه و شرکت و...

♨️ این فتوا به تأیید مرحوم آیت الله گلپایگانی نیز رسیده است.

@monzer_ir

〰〰〰〰〰〰

📌 آگاهی بیشتر:

🌀 استاد علوی بروجردی، مدافع بهائیان!!

https://eitaa.com/manahejj/6600

🌀 نقد صریح و انقلابی استاد نجم‌الدین طبسی به دفاع استاد علوی بروجردی از بهائیان 

https://eitaa.com/manahejj/6624

شرعی نمایید انتقادات نابجا به حاکمیت

📝 خطر بسترسازی فقهی برای فتنه‌ها

🖋 حجت الاسلام غریب رضا

🔸 قرآن از ما قول سدید و حکمت در مواضع، خواسته است.

آقای علوی بروجردی هم نصیحت را غلط معنا کرده‌اند و هم در مصداق، اشتباه تطبیق کردند!!

🔹 این درست است که انتقادپذیری یکی از وظایف حاکمیت است، ولی در تبیین مبانی انتقادپذیری باید قواعد لغت و سایر قواعد رایج استنباط رعایت شود. حال آنکه اشکال استدلال آقای علوی بروجردی واضح است:

1️⃣ معنای نصیحت:

معنای نصیحت، خیرخواهی است که شامل انتقاد نابجا نمی‌شود. 

این که حاکم باید سعه صدر دربرابر انتقاد نابجا داشته باشد حرف صحیحی است ولی اینکه انتقاد نابجا را در قالب نصیحت برای أئمة المسلمین ترویج کنیم و به آن مشروعیت دینی بدهیم حقیقتا حرف ناصوابی است.

چه بسا انتقاد نابجایی که فتنه‌انگیز شود و باعث انحراف فکری و سیاسی یا ریخته‌شدن خون بی‌گناهانی شود 

و إن الحرب اولها کلام...

2️⃣ حسن فاعلی، لازمه‌ی نصیحت:

مطلق انتقاد نصیحت نیست؛ بلکه در نصیحت، حسن فاعلی ناصح شرط است که در ظرف زمانی اغتشاشات یقینا آشوب‌های سازماندهی‌شده خیابانی با توهین‌های رکیک به خدا و اهل بیت و قرآن و دین و انقلاب و آتش‌زدن مساجد و کشتن و غارت، جنایت بود؛ لذا این اعمال شنیع، مصداق انتقاد هم نبود تا چه رسد به نصیحت!

♨️ بنابراین عبارت جناب علوی بروجردی با مطالعه متن بیانات ایشان و در ظرف زمانی صدور، که تحلیل می‌شود، به نتایج نامطلوبی می‌رسیم.

حال آنکه حوزه علمیه از فقیه توقع دارد دست کم، فقه اللغة را به عنوان مدخل فهم متن دینی، صحیح فهم و بیان کند.

دو تهمت بزرگ آقای علوی بروجردی در مصاحبه اخیر!

🖋 سیدمجتبی شمس الدینی

🔸 در روزهای گذشته از سوی برخی فضلای حوزه، انتقاداتی علمی نسبت به مصاحبه اخیر آقای علوی بروجردی مطرح شد؛ اما علاوه بر آن، دو تهمت بزرگ در این مصاحبه مطرح شد که لازم است آحاد طلاب و روحانیت محترم به آن حساس بوده و واکنش نشان دهند.

1⃣ در قسمتی از این مصاحبه بیان می‌شود:

«اول انقلاب، مجاهدین خلق، کمونیست‌ها و حزب توده، شعارهای تند خَلقی و ضد امپریالیستی می‌دادند؛ ما هم برای خوشایند مردم می‌خواستیم بگوییم از آنها تندتر و مترقی‌تر هستیم - چون مردم هم نگاه به ما می‌کردند چی شعار بدند- و لذا می‌گفتیم کل اموال فلان خانواده، مصادره!!»

‼️ جناب علوی بروجردی! آیا دست اندرکاران اصلی انقلاب، بخاطر خوشایند مردم شعار می‌دادند؟! چه شاهدی بر صحت این #تهمت_بزرگ دارید؟

شما می‌توانید مخالف انقلاب باشید و آن را نقد کنید اما حق ندارید به بانیان آن تهمت بزنید!

2⃣ در بخشی دیگر، هنگامی که مصاحبه‌کننده می‌گوید: «دولت دانسته - تأکید می‌کنم: دانسته- تورم تولید می‌کند...» این عالم به اصطلاح دینی، سری به تأیید نشان می‌دهد و می‌گوید: «بله قبول دارم!!»

‼️ جناب علوی بروجردی! شما درجایگاه روحانیت هستید و باید احترام اسلام را حفظ کنید. نهی از منکر که نمی‌کنید، تأیید منکر هم می‌کنید؟

اشتباه در سیاستگذاری اقتصادی دولت یا اجرای آن ممکن است وجود داشته باشد، بلکه هست؛ اما قطعا نسبت «عامدانه تولید کردن تورم» تهمتی است بس بزرگ!

🔺 در این مصاحبه، مواضع دور از انصاف و خلاف واقع بسیار است. «مسخره خواندن دشمنی‌کردن و مرگ‌گفتن در دنیای جهانی امروز»، «انقلابی عمل کردن یعنی خارج از ضابطه عقلائی عمل کردن» و تمسخر وضع فعلی اقتصاد و القای یأس و ناامیدی متعدد، بخشی از مواضع تأسف‌بار ایشان در این مصاحبه است.

توجیه وقیحانه‌ی یک سکوت

🖋 علی مهدیان؛ با اقتباس 

 

🔸 یکی از رفقایم این متن رو برای بنده نوشته است:

🔹 «دیشب حرم بودم؛

بعد از نماز مغرب رفتم پیش آقای علوی بروجردی، گفتم شما همانطور که برای فوت یه دختر بیانیه دادید؛

الان که قرآن‌ها رو آتش زدند، مساجد رو آتش زدند، زنده زنده نیروی‌های انتظامی را آتش زدند، بسیجیان رو شهید کردند و چادر از سر ناموس شیعه برداشتند و اموال عمومی را تخریب کردند، نمی‌خواهید بیانیه بدید برای دعوت مردم به آرامش و ...؟؟!

‼️ وی در جواب گفت: برای من این مسائل ثابت نشده است و ثابت نشده که چه کسی مقصر است و بیانیه‌ای نخواهم داد!!»

〰〰〰〰

♨️ به نظرم این رفیق عزیزم اشتباه نقل قول کرده، شاید درست جملات را نشنیده باشد. 

و الا بعید است یک روحانی و طلبه نداند که در شرایط حمله به نظام اسلامی باید از نظام دفاع کند.

🔻 بعید است این قدر نادان باشد که در بیانش تصریحا یا تلویحا نیروی انتظامی را که هنوز جرمش مسجل نیست محکوم کند و بگوید باید با مسببین در هر مقامی برخورد شود؛ اما کلمه‌ای از مظلومیت روشن نظام سخن نگوید و بگوید برایم روشن نیست!!

🔻 بعید است این‌قدر حوزه علمیه ما بیچاره و فلک‌زده شده باشد که در مسأله به این مهمی سکوت اختیار کند و نظر ندهد؛ یا موضع منفعل و بینابین بگیرد و یکی به نعل و یکی به میخ بزند. 

🔻 بعید است اساتید این جوانان معصوم ایران اسلامی -که آمده‌اند در حوزه علمیه شیعه درس دین بخوانند- آدم‌های نادانی باشند که به هر دلیل پازل دشمن را پر کنند یا لااقل مددی به حرکت انقلاب ندهند. 

❇️ خدا رحمت کند آن سردار شهید را که دیدبانی خود را در وصیتنامه‌اش گزارش کرد و خطاب به علما گفت بیایید به کمک این نظام مظلوم که مورد هجوم دشمنان است. 

🔻 رفیق بزرگوارم حتما اشتباه نقل کرده است؛ و الا خاک بر سر من و امثال من اگر افرادی که مدعی هستند جزء بزرگان و علمای حوزه هستند مقابل این ظلم فاحش به نظام و انقلاب سکوت کرده باشند و سکوتشان را اینطور وقیحانه توجیه کنند. 

〰〰〰〰〰〰

📌 بیشتر بخوانید:

🌀 در سوگ تقوا و عقلانیت برخی مدعیان مرجعیت

https://eitaa.com/manahejj/5623

گفت‌وگوی علمی استاد علوی بروجردی و استاد خسروپناه

هیچ زمانی برای آموختن دیر نیست و انسان در معرض خطا است و ممکن است اشتباه کند. وقتی این را فهمید، باید از حرفش برگردد و نقد لازمهٔ بحث است.

آیت الله علوی بروجردی از اساتید حوزه علمیه قم در گفت وگویی، مطالبی پیرامون اقتصاد اسلامی مطرح کرده بود که واکنش هایی در حوزه علمیه داشت که از جمله حجت الاسلام والمسلمین خسروپناه  از اساتید حوزه علمیه قم بود که سخنان استاد علوی بروجردی را ردّ و از وی درخواست گفت وگو و مناظره علمی نمود، که در چند روز اخیر این گفت و گوی علمی بین این دو استاد حوزه برگزار گردید که مشروح آن را در ادامه می خوانید:

مجری:

بسم الله الرحمن الرحیم

با استعانت از ذات أحدیت و تبریک ایام باسعادت ولادت امیرالمؤمنین(ع)، این توفیق را داریم که در این ایام باسعادت، در محضر دو تن از بزرگواران حوزه، گفتگو و بحث علمی داشته باشیم. امروز در محضر حضرت آیت‌الله علوی بروجردی، و همچنین در محضر جناب استاد بزرگوار حاج‌آقای خسروپناه هستیم. من عذر می‌خواهم که در اینجا نشسته‌ام؛ اقتضای فیلمبرداری همین بود و همچنین قرار بود که بحث و گفتگوی خیلی صمیمی باشد. چینش هم به خاطر فیلمبرداری است. ان‌شاءالله که بتوانیم از محضر شما بزرگواران استفاده کنیم.

بروجردی: أحسنتم. جزاکم‌الله‌خیراً. ما هم عرض سلام و عرض ادب خدمت حضرت آقای خسروپناه و شما و همه عزیزان داریم و امیدواریم که ان‌شاءالله همانطور که عرض کردیم، گفتگو برای ما در حوزه یک اساس است و ما جز کلام خدا، وحی و آنچه که ثَبَتَ حُجیَّتُه از ناحیه معصومین، هیچ چیز دیگری را جزئی از ثوابت نمی‌دانیم و قابل بحث و نِقاش است. هر نوع مباحثه و مجادله در این امور به کمال علمی حوزه کمک می‌کند. در حوزه این رویه ما بوده است، و هیچوقت نباید به این رویه خدشه‌ای وارد شود.

خسروپناه: أعوذ بالله من الشیطان الرجیم. بسم الله الرحمن الرحیم. الحمدلله رب العالمین و صلی الله علی رسول الله و آله الطیّبین الطاهرین المعصومین، لا سیّما حجة بن الحسن العسکری أرواحنا لتراب مقدمه الفداء. بنده هم عرض سلام و ادب دارم خدمت همه عزیزان حاضر در جلسه، مخصوصاً حاج‌آقای علوی بروجردی که خدا توفیق داد در این ایام مبارک در این مکان قدسی [باشیم] که زمانی آیت‌الله العظمی حائری یزدی و آیت‌الله العظمی بروجردی حضور داشته‌اند و انفاس قدسیّه‌ای با خدا در این مکان راز و نیاز داشته‌اند، و هم [اینکه] امروز روز ولادت امام جواد الأئمه بود، طبق هیأت دقیق، و هم در آستانه سیزدهم رجب هستیم. میلاد باسعادت امیرالمؤمنین مولی‌الموحدین را تبریک عرض می‌کنم و خدا را برای توفیق شرکت در این جلسه شاکرم و [امیدوارم] گفتگوی علمی و صمیمی‌ای داشته باشیم.

مجری: موضوعی که بزرگواران فرصت دادند تا در خدمت ایشان باشیم، اقتصاد اسلامی است. در مهرماه امسال (۱۳۹۹) گفتگو و بیاناتی از حضرت آیت‌الله علوی بروجردی منتشر شد، پیرامون بحث اقتصاد اسلامی، واکنش‌های مختلفی صورت گرفت و نظرات مختلفی مطرح شد، به‌ویژه حاج‌آقای خسروپناه که تأکید داشتند که این موضوع مهمی است و لازم است تا در این زمینه گفتگویی صورت بگیرد. با توجه به اینکه این مبحث از سوی حاج‌آقای بروجردی مطرح شده بود، ما در ابتدا از ایشان می‌خواهیم تا مجدداً مروری داشته باشند بر نظرات‌شان که بیان فرموده بودند و احیاناً ممکن بود که به‌صورت کامل مطرح نشده باشد، یا اینکه بحث‌های تکمیلی‌شان را بفرمایند تا بعد از آن از محضر استاد خسروپناه استفاده کنیم.

بروجردی: بسم الله الرحمن الرحیم. چیزی که [آن را] به‌عنوان شریعت و دین اسم می‌گذاریم، مجموعه‌ای است از اعتقادیات، فقه، احکام و اخلاقیات. این مجموعه را داریم. در بحث اعتقادات، مباحث کلامی است. آنچه که ما الان با آن سروکار داریم فقه است. فقه ما مجموعه احکام است و شیعه یکی از غنی‌ترین فقه‌ها را دارد؛ چرا که ما از یک میراث بسیار غنی روایی برخورداریم. در روایاتی که داریم. چون می‌دانیم موضوع فقه عمل مکلّف است، فعل مکلّف، بایدها و نبایدها، و در روایات فقهی، ائمه پیرامون این بایدها و نبایدها مطالبی را عنوان فرموده‌اند، و توجه داشته باشیم که حکم همیشه روی موضوع می‌آید، موضوع باید محقَّق باشد تا حکم روی آن بیابد.

مخالفت آیت‌الله وحید با ورودشان به مرجعیت

استاد علوی بروجردی:
ایشان [آیت‌الله وحید] نه‌تنها در مقام(به دنبال) مرجعیت نبودند، بلکه با ورود در مرجعیت مخالف بودند.
در زمان آیت الله خویی، کسانی بودند که احتیاطات آیت الله خویی را به آیت‌الله وحید مراجعه می‌کردند؛ اما ایشان حاضر نبودند به‌صورت رسمی به مرجعیت ورود کنند. بعد از مرحوم آیت الله خویی، با اصرار بسیاری از افراد، ایشان ورودی پیدا کردند تا زمانی که جامعۀ مدرسین بعد از فوت مرحوم آیت‌الله حاج شیخ محمدعلی اراکی لیستی هفت نفره از مراجع برای معرفی ارائه کرد، نام ایشان در آن لیست بود اما ایشان با این اعلام #مخالف بودند و لذا عقب کشیدند.

یک تا دو سال ایشان عقب‌نشینی کردند و فرمودند که نمی‌خواهند وارد شوند و دراین‌باره صحبت هم کردند. تا اینکه به‌هرحال وارد شدند. لذا تمایل خود ایشان این بود که در مقام تحقیق و تدریس باقی بمانند و وارد این عرصه نشوند. درواقع، ایشان خیلی پرهیز داشتند؛ یعنی یکی از مصادیق تارکاً لِهواه بودند. منتها استدلالی که ما برای ایشان داشتیم این بود که اینجا مسئله خواستن یا نخواستن شما مطرح نیست یا صحبت هواپرستی نیست، بلکه حوزه شیعه به امثال شما نیاز دارد. این‌همه شما در حوزه‌ها زحمت کشیده‌اید و برای امام زمان کار کرده‌اید، الان برای تصدی مرجعیت به شما نیاز دارند. مرجعیت یک ریاست نیست، بلکه یک مسئولیت بسیار سنگین است که پذیرفتن آن، دوش بسیار بااستقامتی می‌خواهد که این بار را بر روی آن بگذارند. به‌هرحال ایشان ورود کردند.
yon.ir/FYbG7

مناهج:
افرادی که اظهار فضل و اطلاع دارند، طبق شواهد و مستندات تاریخی بنویسند و بنگارند که به صواب نزدیکتر است.
خود حضراتی که امروز در مقام مرجعیت برآمده‌اند بر سیره و رویه متداول حوزوی #مرجعیت_گریزی اعتراف دارند؛ چرا برخی چشمشان را بر حقایق تاریخی می‌بندند؟ الله اعلم..‌.

بر فرض که یکی دو مورد نقض تاریخی پیدا شود، آیا این تعداد موجب نسخ رویه‌ی دامنه‌دار چند قرن مشی علما و مراجع تشیع است؟! بی‌منطق و متعصب نباشیم.