معلم موفق و واعظ موفق

📝 مختصات و تفاوت هریک

👤 استاد عالم‌زاده نوری


🔸 معلم موفق آن کسی است که شما از کلاس درسش که بیرون می‌آئید، چیزهای جدیدی یاد گرفته اید. ذهن شما را انباری از معلومات تازه کرده است.
معلم موفق آن کسی است که در زمان کوتاه تری بتواند، انبوهی از مطالب جدید را به ذهن شما وارد کند.

🔹 مخاطب معلم، ذهن شاگرد است، اما #واعظ ابتدائاً با ذهن، کاری ندارد. اصراری ندارد که چیز جدیدی بیاموزد. واعظ با دل کار دارد. واعظ می‌خواهد برانگیزد، نه اینکه تنها بیاموزد.
البته ممکن است، چیزهای جدیدی هم بگوید که من و شما بلد نباشیم و ما بیاموزیم، اما اصل هدف او آموختن نیست، هدفش انگیختن است.

🔹 معلم موفق، کسی بود که سر درسش چیزهای زیادتری آموخته باشید و واعظ موفق، کسی است که پای منبرش، انگیزش بیشتری برایتان پدید آمده باشد. این واعظ، واعظ موفقی است؛

✅ و ما احتیاج به هر دو داریم، هم احتیاج به معلم داریم، هم احتیاج به واعظ. هم احتیاج به رفع جهل داریم، هم احتیاج به رفع غلفت:
«آدمی فربه شود از راه گوش»

🔹 این شنیدن‌ها اثر دارد. بزرگان، حتی گفته‌اند که فایده‌ای که در شنیدن هست، در دانستن نیست. خیلی وقت‌ها، خیلی چیزها را می‌دانیم، اما باید برویم دنبال کسی بگردیم که همین چیزهایی را که ما می‌دانیم، برایمان دوباره بگوید. به نحو مؤثری بگوید، تا ما برای عمل‌کردن به دانسته‌هایمان انگیخته شویم و به آنها عمل کنیم.

🔹 به همین جهت، از #تکرار نباید دل‌آزرده و رنجیده‌خاطر شد. باید برای حضور در #مجالس_ذکر برنامه‌ریزی کرده و از مجالس موعظه استقبال کنیم.