🖋 علی مهدوی
🔸 پس از وقوع حادثه تروریستی حرم رضوی، مجدد عدهای از سکولارهای حوزوی و همچنین عدهای بظاهر انقلابی اما بیخبر و سادهدل، دنبال ایجاد یک موج رسانهای افتادهاند؛ با هدف منزویکردن روحانیت از سیاست و محدودساختنش به محراب و منبر!
🔹 اما آنچه بهانه و دستآویز این عده قرار گرفته است صرفا کامنتهای اینستاگرامی و شبکههای مجازی است که میگویند: ببینید انبوهی از کامنتها درحال خوشحالی از شهادت این روحانیون هستند! پس روحانیت از مرجعیت و محبوبیت افتاد!!
🔹 این نگاه سطحی و سادهدلانه آدمی را به یاد اعلام میرحسین موسوی درباره نتیجه قطعی انتخابات پیش از شمارش آراء میاندازد. وی چون در فضای مجازی پیروز قطعی میدان بود به خیال خام خود در واقعیت صحنه نیز اینچنین است!
غافل از آنکه لشکر سایبری آلبانینشینها و امثال آنها هرکدام با چندین اکانت درحال مهندسی افکار جامعه هستند تا با تحریف واقعیت به نتیجه دلخواه خود برسند.
🔹 درحالیکه حتی تشییع جنازهی همین شهدای روحانی ثابت کرد که مردم حتی با زبان روزه، پای کار روحانیت ایستادهاند و این چیزی نیست جز #محبوبیت_روحانیت.
♨️ نقطهی بدتر در تحلیل این عده، راهکارهایی است که میدهند: که روحانیون از همه مناصب فاصله بگیرند و قانون وضع شود که هیچ روحانی حق گرفتن منصبی را در حکومت ندارد!!
🔹 به نظر شما اگر بیبیسی یا دیگر رسانههای معلومالحال بخواهند حرفی برای زمینزدن جمهوری اسلامی بزنند، ایدهای بهتر از این میتوانند بدهند!
اما عجیب اینکه این حرف، بجای رسانهی ملکه از قلم ناپخته و بیدقت مسؤول #روابط_عمومی مهمترین نهاد تبلیغی قم صادر میشود!! یا للعجب از این همه خامی.
🔹 اگر به کلمات و خاطرات بزرگان باتقوایی همچون امام خمینی و امام خامنهای و دیگران رجوع کنیم میبینیم که مردم پیش از انقلاب با روحانیون بگونهای رفتار میکردند که آنها را حتی عامل نحوست میدانستند و این چیزی نبود جز تأثیرات عملیات روانی رضاخان و پسر ملعونش.
اما امروز محبوبیت روحانیت اصلا قابل قیاس با گذشته نیست. گرچه توقع مردم از روحانیت بسیار است که به حق هم هست و کوتاهیهای مدیریت کلان حوزه و عدم تندادن به تحول لازم، درست است و حوزه باید در صدد جبران هرچه زودتر بربیاید. اما این به معنای این نیست که واقعیتها را نبینیم یا حقایق را تحریف کنیم و ناخواسته در خدمت استکبار باشیم.