خلأ هدایت سیاسی، نتیجه نبود آموزش عمومی
محمد حقپرست
اگر هدایت سیاسی در کنار سایر هدایتهای اعتقادی و معرفتی، مهم و ارزشمند است پس به همان اندازه باید برای علما و کادر مدیریت حوزه نیز مهم و دغدغه باشد. نمیشود در عصر انقلاب اسلامی و اندیشههای امام خمینی (ره) طلبه شد، اما هیچ آشنایی عمیقی با اندیشهها و نگاههای امام هم نداشت. طنز تلخی است، که از طرفی انتظار هدایت سیاسی داشته باشیم، و از طرفی برنامه و آموزش خاصی هم نداشته و همه مسئولیت را بر عهده خود طلبه بگذاریم.
فرق است بین طلبهای که سیاست را از راه درست آموخته باشد، با طلبهای که تحلیل سیاسیاش را به وسیله خُرده اطلاعات شبکههای اجتماعی به دست آورد. و بدتر آنکه گمان میکند با ظاهر این اطلاعات دسته چندم، میتواند باطن قضایای مختلف را ببیند و تحلیل کند. امروزه اثر این نوع تحلیل ضعیف سیاسی را در برخی طلاب میبینیم که بدون پشتوانه علمی، تحقیقی و مبنایی، در فضای مجازی با آبروی حوزه بازی میکنند و خود را نماد روحانیت انقلابی معرفی میکنند.
قبل از انقلاب و سالهای ابتدای انقلاب، حوزه علمیه قطب سیاسی کشور بود و مردم از روحانیت، خط سیاسی میگرفتند. اما در این سالها که حوزه در وظیفه هدایت سیاسی خود کمرنگ شده و کمتر خروجی مؤثری در این زمینه داشته است، مدیریت از دست حوزه خارج شده و عملا دیگران بر این فضا غالب شدند. یکی از علتهای این رویکرد آن است که حوزه علمیه در زمینه آموزش تحلیل سیاسی، ضعیف عمل کرده است. اینکه دغدغه آموزش تحلیل سیاسی به طلاب، بارها از سوی مقام معظم رهبری به شورای عالی و سایر مسئولین حوزوی مطالبه شده، آیندهنگری معظم له نسبت به امروز است.
آری، همیشه عدهای قلیل به دنبال چنین مسائلی میروند، اما این حرکت خودجوش هیچ ایده، برنامه و آیندهنگری در طراز کلان حوزه علمیه ندارد. از این رو، حوزه بر ایشان مدیریتی ندارد تا بتواند در برابر تحریفها و انحرافهای سیاسی، به صورت منسجم عمل کنند.
〰️〰️〰️〰️〰️