محروم از معارف
📝 خیلی دور نه، همین اطراف قم
🖋 از طرف طلاب مدرسه علمیه حقانی
🔸 چند روزی است که در مدرسه ما همهمه‌ای از جنس تبلیغ افتاده است؛ فاطمیه اول بود که یکی از دوستان مدرسه ما راهی تبلیغ در شهر نهبندان در استان خراسان جنوبی شد. تا قبل از آن، شاید ذهنیت این را داشتیم که تبلیغ خیلی مهم است و باید برویم و خواسته‌ی ولیّ جامعه را باید برآورده کنیم؛ ولی خب، او این مهم را برای خودش عملیاتی کرد؛ زمانی که ما گیر این ذهنیت‌ها بودیم!
🔹 همان روزها بین رفقای طلبه صحبت شد که فلانی به تبلیغ رفته و ما هم به فکر افتادیم که برای فاطمیه دوم برویم.
تا اینکه رفیق طلبه ما از تبلیغ برگشت و طرحی را به مدرسه ارائه داد؛ البته که مدرسه از قبل پیگیر اجرای این کار بود اما حرکت او یک رویکرد رو به جلوی خوبی را در مدرسه گذاشت و گروهی به نام «شهاب ثاقب» ذیل کارگروه تبلیغی مدرسه علمیه حقانی تشکیل شد.
🔹 اوایل، برنامه بر این بود دوستان به یکی از شهرهای جنوب کشور بروند ولی متأسفانه هماهنگی‌های لازم انجام نشد اما دوستان فرصت را غنیمت شمردند تا در این مدت فاطمیه به سمت روستاهای اطراف قم بروند و این چند روز هم مشغول عملیات تبلیغی هستند.
🔹 رفقای پایه پنج و شش مدرسه، هرکدام پس از بازگشت از همین روستاهای اطراف قم با تعجب می‌گفتند که واقعاً وضع عجیبی بود. در همین اطراف قم که هزاران نفر روحانی در نزدیکی آنها هستند، ولی مردان و زنان و جوانان این روستاها حتی ساده‌ترین و بدیهی‌ترین احکام خویش را نمی‌دانند!
♨️ آیا واقعاً ما روحانیون قم برای روز قیامت و نرفتن به تبلیغ و نشستن به بهانه درس، حجت محکمی داریم؟!
🔹 در پایان می‌خواستم این را بگویم کار آن دوست ما مصداق آیه شریفه «أن تقومو لله مثنی و فردی» بود که باعث حرکت جمعی طلاب مدرسه ما برای حرکتی مستمر و انگیزه‌بخشی در فضای معطر فاطمی شده است و ما از او تشکر می‌کنیم.
خداوند در این ایام، به زندگی مبلغین از جهت مادی و معنوی بیفزاید ان‌شاءالله...
