مناهج

نظرسنجی سنن حوزوی

مناهج
نگرش ها و دغدغه های حوزه و روحانیت

طبقه بندی موضوعی

۱۳ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «انقلاب» ثبت شده است

📝 پرونده ویژه مناهج

🖋 درآمد


🔸 فرار شاه و در نتیجه تشکیل حکومت اسلامی، واقعه‌ای بود که ۱۴۰۰ سال، ائمه علیهم السلام و اولیای الهی آرزوی تحقق آن را داشتند تا بتوانند در یک حکومت الهی مردم و جامعه را به سمت #دینداری سوق دهند.

♨️ امروز که #دشمن ناامیدتر از همیشه در صدد انکار دستاوردهای نظام است، هجمه خود را بر نفی آرمان اصلی انقلاب متمرکز کرده است؛ یعنی اینطور القاء‌ می‌کند که:
«مردم‌، نه تنها متدین‌تر نشده‌اند؛ بلکه در این ۴۳ سال در دینداری سقوط نیز کرده‌اند!»
و با انکار این دستاورد، دیگر هیچ دستاوردی برای جمهوری اسلامی اهمیت نخواهد داشت!

🗂 مناهج طی پرونده ای به بررسی این موضوع خواهد پرداخت: «جمهوری اسلامی، سقوط یا صعود دینداری»

✍🏻 اساتید، فضلا و تمامی فرهیختگان محترم عضو مناهج، می‌توانند نظرات و یادداشت‌های خود را برای تحریریه مناهج ارسال کنند:

📩 @Manahejj_Admin

🌺 سالروز فرار شاه معدوم‌ گرامی باد.

  • صادقی

انقلابی پشیمان، مانند روزه‌داری است که قبل از غروب افطار کند

 امام خامنه‌ای

 آن کسانی که از راه انقلاب برگردند، مثل کسانی هستند که در تابستان روزه گرفته‌اند و تا اواخر روز، روزه را حفظ میکنند، اما یک ساعت به غروب، دو ساعت به غروب طاقتشان تمام میشود؛ افطار میکنند.

 این مثل همان کسی است که از اولِ روز، روزه نگرفته است. باطل کردن روزه در هر زمانی از ساعات روز باشد، ابطال روزه است.

 در راه انقلاب اگر #ثبات_قدم وجود نداشت، اگر پیوستگی حرکت وجود نداشت، انسان رابطه‌اش با انقلاب قطع میشود. این بی‌وفائی به انقلاب است.

۸۷/۳/۱۴

  • صادقی

خط بطلان بر سیاه‌نمایی بی‌خبران
 امام خامنه‌ای؛ ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۸

 بعضی آقایان تبلیغ میکنند که روحانیّت بعد از تشکیل جمهوری اسلامی سقوط کرد!! ابداً، این حرفها چیست؟

 [آن دوران] روحانی را در کوچه و خیابان مسخره میکردند. بنده در ایستگاه راه‌آهن مشهد [ایستاده بودم که] چند نفر جوان رد میشدند، به طور علنی و صریح -آن وقت بنده‌ یک طلبه‌ای بودم، مدرّس رسائل و مکاسب بودم در حوزه‌ی مشهد- بنا کردند اهانت کردن به ما، مسخره کردن، هِرهِر خندیدن؛ چه‌ کار میتوانستیم بکنیم؛ با خودم گفتم که این ممکن است سواد خواندن و نوشتن درست هم نداشته باشد [امّا] من مدرّس حوزه‌ام؛ این وضعیّتِ نظم اجتماعی آن روز [بود].

  • صادقی