🖋 علی صدرینیا
🔸 فرض کنید اگر ۱۰۰ نفر در یکی از پارکهای تهران قرار میگذاشتند برای برگزاری یک پارتی عمومی، یا مثلا ۵ نفر با هم قرار میگذاشتند که هر کدام در گوشهای از تهران روی سکویی بروند برای کشف حجاب، یا ۱۰۰۰ نفر در مراسم تشییع یک خواننده جمع شوند، یکدفعه چطور اهالی رسانه همگی جامعهشناس میشوند و تمام صفحات مجازی پر میشود از تحلیلهای فوق تخصصی!! که ببینید جامعه به کدامین سو در حرکت است و مسیر گذشته و حال و آینده کشور را بر اساس همان یک رویداد چند نفره تحلیل میکردند...
❇️ اما حالا فرض کنید که چند هزار نفر از مردم خودشان را به سختی بیاندازند و سحرگاه برای مراسم شبهای قدر راهی قطعه شهدا شوند؛ آن هم مراسمی که بدون هرگونه تبلیغ و اطلاعرسانیای برگزار شده.
❓آیا درباره این پدیده و پدیدههای مشابه بسیار هم اهالی رسانه و جامعه شناسانِ افتخاری و تحلیلگرانِ متخصصِ در همه امور چند خط مینویسند؟!
❓یا وقتی نتایج نظرسنجی یک مرکز معتبر درباره علاقه اکثریت مردم برای حضور در مراسم شبهای قدر منتشر میشود، این موضوع هم محور تحلیلمان میشود یا بی توجه از کنارش رد میشویم؟!
‼️ نمیدانم این چه مرضی است که همهمان را دچار کرده... که آن ۵ نفر و ۱۰۰ و ۱۰۰۰ نفر به سرعت به چشممان میآید و تبدیل میشود به مبنای تحلیل ما درباره همه اتفاقات جامعه، اما اینگونه اتفاقات معنادار بزرگ که کم هم نیستند را نمیبینیم و از کنارش به سادگی گذر میکنیم!
🗂
- ۰ نظر
- ۰۶ ارديبهشت ۰۱ ، ۲۱:۵۶
- ۴۴۸ نمایش