مطالبه رهبری از حوزه‌های علمیه

به‌روز کردنِ نرم‌افزار اداره حکومت اسلامی

مأموریت حوزه‌های علمیه در گام دوم انقلاب

علی مهدوی

یک. دستاورد گام اول؛ نرم‌افزار انقلاب اسلامی

روزی که نهضت اسلامی به رهبری حضرت امام به پیروزی رسید و طاغوت سرنگون شد؛ کل جهان دچار یک شوک عمیق شد.
انقلابی برآمده از متن یک دین! دینی که داعیه‌دار اصلی قیام علیه باطل و ظلم است؛
قیام ولو با دست خالی؛ اما بوسیله وحدت کلمه ذیل پرچم توحید و با سرمایه‌ی توکل و ایثار و مواسات.
انقلاب اسلامی پیروز شد و آرام آرام مفاهیم جهاد و ظلم‌ستیزی و تقابل با صهیونیسم و استکبار، جلوه‌های عملی خود را نشان داد؛ حتی فلسطین که زیر چکمه رژیم صهیونیستی در حال محوشدن کامل بود، با حوادث انقلاب اسلامی به خود آمد، بیدار شد و به مقاومت، دلگرم و امیدوار گردید.

دو. نقش ویژه روحانیت در استقرار نظام اسلامی

امام عظیم‌الشأن انقلاب اسلامی، مفاهیم ناب اسلامی را که صرفا در حد آرمان‌های انقلابی بودند، به منصه‌ی عمل آورد؛
حالا این روحانیون بودند که همچون زنبور عسل شهد آن را در سرتاسر ایران منتشر کردند و در اثر آن مجاهدت‌ها و تبلیغ‌ها، طاغوت و طاغوتیان، از بین رفته و نظام اسلامی مستقر شده بود.
در ادامه توانستیم از همه ترورها و ناملایمات و خیانت‌ها و خنجرهای از پشتِ مسلمان‌نمایان به سلامت عبور کنیم و حتی جنگ تحمیلی هشت ساله را با نرم افزار انقلاب اسلامی که ریشه در قرآن و سنت و اجتهاد شیعی داشت، مدیریت کنیم.
با فقدان مطهری‌ها و بهشتی‌ها، در کوران تهاجم فرهنگی دشمن و اذناب داخلی آن نیز مصباح یزدی‌ها نگذاشتند استحاله فکری نظام گفتمانی جمهوری اسلامی صورت پذیرد.

عینک سیاه یا عینک دورنگر؟

📝 تأملی درباره جذب حوزه‌های علمیه

🖋 علی مهدوی


🔸 تا صحبت از فصل جذب طلاب و لزوم جذب نیروهای نخبه و تازه نفس در حوزه‌های علمیه می‌شود؛ عده‌ای با اشاره به نارسایی‌ها و مشکلات موجود حوزه‌های علمیه می‌پرسند: اصلا چرا جذب؟

🔹 در این نوشتار نه تنها منکر نارسایی‌ها نیستیم، بلکه همه مخاطبین خود را دعوت می‌کنیم که ابتدا عینک سیاه بزنند و با نهایت بدبینی به «حوزه علمیه موجود» نگاه کنند.
حال از پسِ این عینک تیره و تار چه می‌بینید؟
حوزه‌ای که نیروهای نخبه خود را هدر می‌دهد؟ قدر سرمایه عظیم انسانی خود را نمی‌داند؟ هیچ اقدامی برای استعدادیابی و استعدادسنجی انجام نمی‌دهد؟ برای آینده دانش‌آموختگان خود برنامه منضبط و دقیقی ندارد؟ و ...؟!

🔹 حال اگر از شما بپرسیم: به فرض قبول تمام آنچه از پس این عینک دودی تماشا کردید، راه خلاصی ما چیست؟
❓ بهتر نیست درِ حوزه را تخته و شش قفله کنیم؟ یا اصلا بگوییم در عصر حیرت راه حفظ دین بسته است؟!
یا اینکه راه حل این است که برای رهایی از رکود و نارسایی و انواع مشکلات موجود، لازم است به جذب و تربیت نیروهای جدید و برگزیدگان فعال دارای اندیشه اقدام کنیم تا اگر نسل فعلی حوزه روی تحول را به چشم ندید، لااقل این آیندگان پویا و فعال، آرزوی امروزیان را برآورده و محقق سازند؟

🔹 مگر غیر از این است که روزی در همین حوزه، اهالی فلسفه را تکفیر می‌کردند و حتی نجس می‌دانستند؛ آیا فلاسفه به فلسفه پشت کردند و از ترس تکفیر یا بر اثر رنج خستگی از جفایی که به آنها شد، دیگر دنبال فلسفه نرفتند؟!
 عده‌ای چه بسا چنین هم کردند؛ اما آزادی فلسفه در حوزه و ارزشمند شدن و ضروری تلقی‌شدن آن در امروز، مرهون خدمات کدام دسته است؟ آنها که فرار کردند و صرفا نق زدند یا آنها که ایستادند و مبارزه کردند؟!

✅ درود و تحیات خاصه الهی به روح پر فتوح بزرگ‌مرد ایستادگی و استقامت در حوزه‌های علمیه؛ امام سید روح الله موسوی خمینی؛
و سلام بر جانشین بر حق او که برای ما سرمشق ایستادگی و امید نوشت: «امید و نگاه خوش‌بینانه، کلید اساسی همه قفل‌ها...»
(بیانیه گام دوم).