یک روز و دو واقعه
📝 مردم! مقابل روحانیت یا پشتیبان روحانیت؟
🖋 علی مهدوی
1️⃣ واقعه اول. تشییع پرشکوه آیت الله سلیمانی
واقعه مهم اول تشییع آیت الله سلیمانی بود؛ تشییعی که نه فقط روحانیت بلکه اقشار گوناگون مردم حاضر شده بودند و بار دیگر در تاریخ جمهوری اسلامی ثبت شد که مردم همچنان پای دین و روحانیت ایستاده‌اند؛ و دلدادگی مردم به روحانیت خدوم همچنان پابرجاست.
2️⃣ واقعه دوم. حمله به طلبه ایستاده در ایستگاه اتوبوس
صبح امروز راننده‌ای با خودروی سواری خود به دو روحانی ایستاده در ایستگاه اتوبوس تعرض کرده و بعد از تصادف با چاقو نیز به یکی از روحانیون حمله‌ور می‌شود و سپس به پلیس حمله کرده؛ ناگفته نماند وی با چاقو به خودش نیز آسیب می‌زند.
🔺 عده‌ای بسیار علاقه دارند با بزرگنمایی چنین حملاتی، روحانیت را فاقد وجهه اجتماعی نشان دهند و می‌گویند: روحانیتی که تا دیروز معتمد و محترم مردم بوده، کارش به جایی رسیده که مردم نه تنها از دین بریده‌اند، بلکه به روحانیت هم حمله می‌کنند!
🔻 اینکه فردی بر اثر جنون یا حتی مسمومیت در اثر القائات رسانه‌های معاند و جنگ شناختی، به یک روحانی ایستاده در ایستگاه اتوبوس حمله ور شود عجیب نیست؛ بلکه تعجب اینجاست که این حوادث بگونه‌ای انعکاس داده شود که گویا ضارب، نماینده‌ی اکثریت مردم است!!؟
♨️ در عصر رسانه، روایت صحیح هر ماجرایی بسیار مهم است؛ چرا که در جنگ روایت‌ها،مخصوصا روایت اول، تأثیرات و تبعات بسیاری به همراه خواهد داشت. از جمله: حس امنیت روحانیون و خانواده ایشان، حس جامعه به اینکه روحانیت در کشور امنیت دارد یا ندارد و....
پر واضح است که امنیت روانی از خود امنیت مهمتر است.
🔺 بیاندیشیم که دشمن در زمین رسانه دنبال القای کدام روایت و تزریق کدام حس در جامعه است و ما در پازل دشمن بازی نخوریم.
🔻 هرچند روحانیت همیشه مظلوم‌ترین قشر این جامعه بوده و هست؛ اما مسؤوولین هم مثل گذشته وظیفه دارند با هرگونه تعرضی مقابله کنند و می‌کنند ان‌شاءالله.
